معنی غریب پرور در فرهنگ فارسی عمید

کسی که مردم غریب و بینوا را بنوازد و پذیرایی کند

معنی غریب پرور در لغت نامه دهخدا

کسی که مردم درویش و غریب و بینوا را بنوازد وپذیرائی کند. (ناظم الاطباء). غریب پرست. غریب نواز

غریب نوازغریب دوست، متضاد: غریب کش، غریب گداز

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

آنکه مردم غریب را دوست بدارد و در حق آنان نیکی کند، غریب دوست، آنکه غریبه ها را به خانوادۀ خود ترجیح دهد

(غَ پَرْ وَ)

ملاطفت و مهربانی درباره مردمان درویش و غریب و بینوا. (ناظم الاطباء). غریب نوازی. غریب دوستی

(بُ)

آنکه مردم غریب و بینوا را بنوازد و در حق ایشان نیکی کند. غریب پرور. غریب نواز

غریب نوازی

آنکه مردم غریب و بینوا را بنوازد، غریب پرور